Weekend pierwszej niedzieli adwentowej młodzież Diecezji Wrocławskiej przeżywała razem, uczestnicząc w Adwentowym Spotkaniu Młodzieży organizowanym przez Diecezjalne Duszpasterstwo. Stało się tradycją, że młodzi luteranie z całej diecezji spotykają się w przedświątecznym czasie w atmosferze adwentowego oczekiwania i radości. Tego roku miejscem spotkania była wrocławska parafia Opatrzności Bożej oraz hotel „Kamienica pod Aniołami”.

Świąteczna aura ujawniła się już na samym początku spotkania. Rozpoczęło się ono od wieczornego spaceru po jarmarku bożonarodzeniowym na wrocławskim rynku. Kolorowe ozdoby, bajeczne dekoracje, niezliczone świąteczne stoiska i miejska choinka były jedynie wstępem do spotkania, którego celem było odkrycie prawdziwego znaczenia i sensu Adwentu i Bożego Narodzenia.

„Obudź się, który śpisz!” Tak brzmiało hasło tegorocznego spotkania. Opierało się ono na słowach Listu apostoła Pawła do Efezjan: „Wszystko bowiem, co się ujawnia, jest światłem. Dlatego powiedziano: obudź się, który śpisz i powstań z martwych, a zajaśnieje ci Chrystus”. W myśl tego przesłania młodzież szukała swojej drogi do świadomego przeżywania Adwentu i znalezienia prawdziwego przesłania tego czasu.

Spotkanie było również okazją do integracji i wspólnej zabawy. Uczestnicy współpracowali, aby wydostać się z „Tkalni Zagadek” oraz poznawali cyfrowy świat trójwymiarowej rzeczywistości w centrum rozrywki VR. Mogli też zaprojektować własną koszulkę, która została z nimi jako pamiątka spotkania.

Głównym punktem sobotniego programu była adwentowo-świąteczna kolacja przygotowana przez młodzież. Rodzinnej atmosferze sprzyjały wspólne kolędowanie, rozmowy i składanie życzeń. Wtedy też temat Adwentowego Spotkania Młodzieży został rozwinięty w rozważaniu, którym podzielił się ks. Paweł Meler – Diecezjalny Duszpasterz Młodzieży.

Zjazd zakończył się niedzielnym nabożeństwem ze spowiedzią i Komunią Świętą we wrocławskim kościele Opatrzności Bożej. Była to równocześnie inauguracja Wigilijnego Działa Pomocy Dzieciom – idealna okazja, aby obudzić w sobie chęć pomocy innym i impuls do przeżywania bardziej intensywnego Adwentu.

ks. Paweł Meler

Related Images:

Biskup Waldemar Pytel 11. listopada 2018 roku modlił się w katedrze ewangelickiej w Berlinie o pokój dla Europy i dziękował Bogu za 100 lat Niepodległej. W ekumenicznym nabożeństwie z okazji 100. rocznicy zakończenia I wojny światowej uczestniczyli przedstawiciele Niemiec, Anglii, Francji, Polski, Rosji, Rumunii, Czech i Słowacji.

Related Images:

Ubiegły rok owocował w wiele ciekawych inicjatyw z okazji 500 lat Reformacji na całym świecie. Cieszymy się, że również w Szczecinie mogliśmy zaproponować mieszkańcom naszego miasta obchody jubileuszu Reformacji. Postanowiliśmy nie czekać na kolejną okrągłą rocznicę. Za nami Szczeciński Tydzień Reformacji.

Rozpoczęliśmy 26 października koncertem reformacyjnym w wykonaniu uczniów Państwowej Szkoły Muzycznej. Usłyszeliśmy utwory takich wybitnych mistrzów jak.: Heinrich  Schutz, Dietrich Buxtehude, Jan Sebastian Bach, Paul Gerhardt, Johann Fischer, Jan Sebastian Bach, Carl Loewe, Heinrich Albert. Całość koncertu prowadził dr Andrzej Wątorski.

Następnego dnia w Książnicy Pomorskiej prof. Krzysztof Kowalczyk Dyrektor Archiwum Państwowego w Szczecinie wygłosił referat o współpracy międzywyznaniowej podczas walki o niepodległość. Odbyła się również dyskusja o współczesnym patriotyzmie oraz roli kościołów mniejszościowych w dzisiejszym życiu społecznym naszego miasta.

W niedzielę 28 października w auli Uniwersytetu Szczecińskiego Wydziału Humanistycznego odbyło się wspólne nabożeństwo kościołów, które są organizatorami Szczecińskiego Tygodnia Reformacji. Kazanie wygłosił pastor Maciej Maliszak z organizacji Open Doors, która zajmuje się niesieniem pomocy prześladowanym chrześcijanom na całym świecie. Przypomniał, że największym wkładem Reformacji było przywrócenie Kościołowi Słowa Bożego, które stało się inspiracją do zmiany sposobu myślenia i działania Wiclifa, Husa, Lutra czy Kalwina. W czasie nabożeństwa zebrano 7 150,00 zł, które przekazano na działalność Open Doors. Ponad pięciuset uczestników prowadzonych było w modlitwie przez przedstawicieli siedmiu kościołów.

W środę 31 października odbyło się w Kościele Świętej Trójcy Parafii Ewangelicko – Augsburskiej nabożeństwo zgodnie z liturgią ewangelicką, a kazanie o wolności duchowej wygłosił ks. Sławomir Sikora. Tego samego dnia, podobnie jak w ubiegłym roku, Filharmonia Szczecińska była miejscem wspaniałego finałowego koncertu. W tym roku wystąpiła Beata Bednarz z zespołem.

Za nami wspólny, błogosławiony Tydzień. Już odbywają się spotkania pastorów i liderów kościołów, aby podsumować ten rok, wyciągnąć wnioski tak, aby wkrótce przystąpić do planowania przyszłorocznych wydarzeń.

Tydzień Reformacji w Szczecinie organizują kościoły, które nawiązują do tego ruchu odnowy chrześcijaństwa, działające na terenie Szczecina: Kościół Ewangelicko-Augsburski, dwa zbory z Kościoła Ewangelicznych Chrześcijan, Kościół Chrześcijan Baptystów, Społeczność Chrześcijańska Inkubator oraz dwa zbory Kościoła Zielonoświątkowego. Patronami wydarzenia był Marszałek Województwa Zachodniopomorskiego i Prezydent Szczecina.

Tekst: ks. Sławomir Sikora

Related Images:

Najprzewielebniejsi Księża Biskupi,

Siostry i Bracia w Chrystusie,

pełni wdzięczności wspominamy ostatnie dwa lata, które nas – sąsiadów w Europie Środkowej -obdarowały pięknymi jubileuszami: w roku 2016 obchodziliśmy 1050-lecie chrztu Polski, w roku 2017 – 500-lecie Reformacji, 600-lecie instytucji prymasa w Polsce oraz 750-lecie kanonizacji św. Jadwigi Śląskiej.

Przed nami kolejny jubileusz. 11. listopada przed stu laty, wraz z zakończeniem wojny światowej nastąpił ogromny przełom, który przyniósł wolność i niezależność, które zupełnie odmieniły nasze narody.

Znaczący dla Niemców impuls, aby odważnie zawalczyć o solidarne społeczeństwo, przyszedł na przełomie 1989 i 1990 roku właśnie z Polski.

„Okrągły Stół”, jako środek do wzajemnego pokojowego międzynarodowego porozumienia, zainicjowany został w Warszawie i był przykładem także dla Niemiec Wschodnich! Zawsze będziemy o tym pamiętać.

Oby powierzone nam dobro wolności prowadziło nas codziennie tam, gdzie na nowo możemy spotkać Pana Kościoła – Jezusa Chrystusa, Ukrzyżowanego i Zmartwychwstałego, Syna Bożego. W niego wierzymy i wyznajemy jako Pana. Dla naszego ewangelickiego Kościoła w Niemczech przekonania religijne odzwierciedlone w historii powinny być wciąż na nowo przywoływane: „Odrzucamy fałszywą naukę, jakoby Kościół mógł i musiał uznawać za źródło zwiastowania coś poza lub obok Jedynego Słowa Boga lub też inne wydarzenia, moce, osoby i prawdy za Boże Objawienie.” (I teza Deklaracji z Barmen, 1934 rok).

Zarówno w Niemczech jak i w Polsce trwamy w ekumenicznej społeczności wyznawców tego samego Chrystusa, który jest pełen łask dla wszystkich. Mimo różnic w niektórych poglądach czy tradycjach, mamy świadomość związania ze sobą przez życiodajne Słowo Boga, Jezusa Chrystusa, które jest większe i wznioślejsze niż wszystko, co jesteśmy w stanie wymyśleć i uczynić.

Na Jego Słowo pragniemy właściwie wykorzystywać naszą wolność służąc Bogu i innym ludziom w każdej potrzebie. Gesty i dowody miłosierdzia są początkiem uniwersalnego języka chrześcijan.

W naśladowaniu Chrystusa chcemy uczyć się pokory, która umożliwi nam rozpoznanie wielkiego jako wielkie, małego jako małe. Jego Słowo ma w sobie siłę, żeby zmienić wszystko w jednym momencie. W nim jest źródło odwagi do pojednania, budowania mostów oraz pokoju. Taka zmieniająca i odnawiająca siła jest ukryta w Bożym Słowie tak długo, aż jej nie usłyszymy, przyjmiemy i zamienimy w czyn. Tej siły doświadczaliśmy w Niemczech na wiele sposobów jako aktu wyzwolenia, także dzięki Wam drodzy Bracia.

Z całego serca dziękujemy Wam za każdy rodzaj wolności otrzymanej na nowo, możliwości spotkania, wspólnej modlitwy i śpiewu. Kiedy przyglądamy się naszej sąsiedzkiej historii, na naszą uwagę zasługują dwie kwestie. Z jednej strony nasze sąsiedztwo pośrodku Europy jest jak serce z dwiema komorami. Obyśmy rozpoznali w tym obrazie naszą odpowiedzialność za całość. Z drugiej strony, po raz pierwszy w naszej historii od zakończenia niszczycielskiej II Wojny Światowej, naszą granicę wyznaczają dwie rzeki.

Wydaje się, że na brzegu rzeki zatrzymano nas, abyśmy się zastanowili nad tym, co może nas zjednoczyć. Jednoczą nas nurty wody. Nieprzerwanie, cicho i potężnie płynie między nami podstawowy element życia. Jest to symbol każdej egzystencji, która zanurzona jest w nieskończonej miłości Boga. Tutaj żadna kropla nie ginie i na końcu swojego biegu znajduje ujście w wielkim morzu. Na brzegu przysłuchujemy się szumom wody, które są zaproszeniem do udziału w symfonii życia na chwałę Pana, Wybawiciela i Pocieszyciela. Niech głos każdego z nas przyłączy się do Bożej orkiestry i zagra na swoim instrumencie!

Drodzy Bracia!

Przyjmijcie nasze najserdeczniejsze życzenia z okazji Święta Odzyskania Niepodległości przez Polskę. Niech wolność w Chrystusie skłoni nas do wspólnego spotykania się w radości oraz połączy nas na chwałę tego, który jest Panem życia. On jest źródłem, przyczyną i celem wszystkiego co jest i co będzie.

Wasz w Chrystusie

dr Markus Dröge

Related Images:

28.10.2018 roku w Wałbrzychu z okazji 100-lecia odzyskania niepodległości przez Polskę w ewangelickim kościele Zbawiciela odbyło się dziękczynne nabożeństwo ekumeniczne na zaproszenie Parafii Ewangelickiej w Wałbrzychu i Diecezji Wrocławskiej. Przybyłych gości powitał ks. Waldemar Szczugieł – proboszcz wałbrzyskiej Parafii Ewangelickiej. Obecni byli: ks. bp Waldemar Pytel – zwierzchnik Diecezji Wrocławskiej Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Polsce, 

ks. prof. Jarosław Lipniak z Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu, ks. dziekan dr Wiesław Rusin z Wałbrzycha, ks. Mariusz Kiślak – proboszcz wałbrzyskiej Parafii Prawosławnej, ks. Andrzej Fober z Parafii Ewangelickiej we Wrocławiu i ks. Cezary Królewicz z Parafii Ewangelickiej w Lubaniu. Nabożeństwo rozpoczęło preludium d-moll WV 33 Heinricha Scheidemanna w wykonaniu organisty kościoła Zbawiciela Macieja Skrzypczyka. Pieśnią Serca razem połączone rozpoczęła się liturgia prowadzona przez ks. Szczugieła i ks. Fobera. Kazanie wygłosił ks. bp Waldemar Pytel, który powiedział m.in.: 

Mówi się o tym, że my Polacy, jesteśmy szczególnie przywiązani do wolności. Tymczasem w ciągu dwu ostatnich stuleci mogliśmy tylko przez krótkie okresy cieszyć się niepodległością państwową. Data 11 listopada 1918 roku ma dla nas na tym tle swoistą wymowę, gdyż oznacza wyjście Rzeczpospolitej z długiej 123 lata trwającej niewoli po trzecim rozbiorze. Był to wysiłek wszystkich obywateli bez różnicy stanu i wyznania. O ten fakt dziejowej sprawiedliwości modliły się i walczyły pokolenia. Zaledwie przez dwadzieścia lat mogliśmy później kształtować niezależny byt państwowy, kiedy zachłanność sąsiadów z Zachodu i ze Wschodu ponownie pogrążyła nas w niewolę na całe pół wieku. Dlatego mamy prawo świętować odzyskanie wolności i to świętować w kościele z modlitwą dziękczynną. Cieszę się, że możemy symbolicznie obchodzić tę uroczystość w ekumenicznym gronie na zaproszenie wałbrzyskiej Parafii Ewangelickiej. Dzisiaj dziękujemy wszechmogącemu Bogu za dar wolnej i niepodległej Ojczyzny!
W tym roku jubileuszowym mamy prawo i obowiązek spojrzeć wstecz. Przede wszystkim po to, aby spytać, co Bóg pragnął nam powiedzieć i jakie przesłanie chciał przekazać, doświadczając nasz naród utratą wolności. Czy niewola i poniżenie nie były skutkiem naszych odwiecznych przywar i schorzeń? Czy prywata, stawianie własnego dobra ponad wspólne nie zdecydowały o dramacie schyłku XVIII wieku? Czy nie miała znaczenia deklaratywność wiary, ułomność w zwiastowaniu Ewangelii, nieumiejętność przekładania jej zasad na język życia publicznego?

Odnosząc się do obecnej sytuacji Polski bp Pytel powiedział:

Obowiązkiem chrześcijan jest dzisiaj powiedzieć jasno i otwarcie, że nie można w nieskończoność odcinać kuponów od sukcesu dnia wczorajszego. Nie wolno zapominać o swoim Stwórcy, żyć na własny rachunek, jakby liczył się tylko pieniądz – bez zważania na drugiego człowieka. Musimy mieć świadomość, że każde odchodzenie od Ewangelii, każde odwracanie się od bliźniego, od istoty słabej, pokrzywdzonej, która nie może liczyć na pomoc, choćby wymiaru sprawiedliwości, administracji lub policji, ściąga na odpowiedzialnych za taki stan rzeczy sąd żywego Boga. Możemy za to drogo zapłacić w przyszłości.

Na kanwie rozważanego przez ks. bpa Pytla fragmentu listu do Galacjan w odniesieniu do apostolskiego ostrzeżenia: Chrystus wyzwolił nas, abyśmy w tej wolności żyli. Stójcie więc niezachwianie i nie poddawajcie się znowu pod jarzmo niewoli. Bo wy do wolności powołani zostaliście, bracia; tylko pod pozorem tej wolności nie pobłażajcie ciału, ale służcie jedni drugim w miłości, zauważył, że ks. dr Marcin Luter w swoim traktacie „O wolności chrześcijanina” z 1520 roku powiada: „Chrześcijanin jest wolnym panem względem wszystkiego i nikomu nie podległym. Chrześcijanin jest najbardziej uległym sługą wszystkich i każdemu podległym”…W tym stwierdzeniu leży granica naszej wolności.
Pierwsze zdanie mówi o wolności człowieka wewnętrznego, duchowego, który jest zobowiązany do dobrych uczynków, by uzyskać zbawienie. Człowiek nie tylko nie musi, ale nie jest w stanie zasłużyć swoimi czynami na zbawienie. To Bóg go ratuje poprzez ofiarę Jezusa Chrystusa. A my ten dar możemy jedynie przyjąć przez wiarę. Dzięki Chrystusowi stajemy się wewnętrznie wolnymi.

Bp Waldemar Pytel zakończył słowami: 

Obchodząc w ekumenicznym gronie 100. lecie odzyskania Niepodległości przychodzimy razem przed oblicze Boga, który z jednego pnia wywiódł wszystkie narody, jak stwierdza apostoł Paweł na Areopagu w Atenach. Przychodzimy wolni od obcej dominacji, mamy świadomość wyjścia z domu niewoli, nie poddawajmy się więc pod jarzmo innej niewoli. Bądźmy więc wolni wewnętrznie, otwierajmy swoje serca dla innych, jak dawna Rzeczpospolita w jej najświetniejszych czasach była wolną ojczyzną dla wielu narodów, jak Kościół jest powszechny i dla wszystkich otwarty.

Obdarzając naród wolnością, Bóg daje nam szansę rozwijania sprawiedliwości, krzewienia pokoju, dzielenia z innymi radości.

Dajmy też wiarę mądrości naszego wieszcza narodowego Adama Mickiewicza, który mówił, „że o tyle można poszerzyć granice i polepszyć prawa, o ile zdołamy poszerzyć i polepszyć nasze dusze”.

Pod koniec nabożeństwa słowa pozdrowienia w imieniu Diecezji Świdnickiej Kościoła Rzymskokatolickiego przekazał ks. prof. Jarosław Lipniak, a błogosławieństwa udzielił bp Waldemar Pytel.

Na zakończenie nabożeństwa zaśpiewano pieśń „Boże coś Polskę”, a Toccata del Secondo Tono i Toccata del Quinto Tono Bernardo Pasquiniego wybrzmiały jako postludium.

Po nabożeństwie jego uczestnicy spotkali się w Domu Parafialnym na poczęstunku na zaproszenie wałbrzyskiej Parafii Ewangelickiej.

Tekst: ks. Cezary Królewicz

Related Images: