20 maja 2016 roku w Lubaniu wystąpił Zespół Pieśni i Tańca „Śląsk” im. Stanisława Hadyny wraz z orkiestrą w specjalnym programie SOLUS CHRISTUS. 
Koncert odbył się w związku z 10-leciem erygowania samodzielnej Parafii Ewangelickiej w Lubaniu, 635-leciem istnienia kościoła ewangelickiego Marii Panny w Lubaniu. Wpisał się również w 1050 rocznicę Chrztu Polski.
Zespół „Śląsk” zaprezentował z okazji Jubileuszu 500-lecia Reformacji specjalny program sakralny zawierający pieśni ewangelickie w wykonaniu 70 artystów chóru i orkiestry. Program złożony był z dzieł m.in. Jana Sebastiana Bacha, Wolfganga Amadeusza Mozarta oraz Georga Friedricha Händla. 
Dopełniły go również kompozycje Stanisława Hadyny – założyciela i patrona Zespołu „Śląsk” oraz opracowania muzyczne utworów sakralnych dyrygenta orkiestry Jean-Claudea Hauptmanna. 
Zespół wystąpił w Miejskim Domu Kultury, a koncert prowadził ks. Cezary Królewicz – proboszcz lubańskiej Parafii Ewangelickiej.
W swojej wieloletniej działalności Zespół „Śląsk” w sposób szczególny troszczył się o dziedzictwo kulturowe, w tym dziedzictwo duchowe mieszkańców naszego kraju. 
Opracowując program „Solus Christus” artyści i kierownictwo Zespołu „Śląsk” pragnęli wyrazić największy szacunek wobec dziedzictwa Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Polsce. 
Podczas tworzenia repertuaru Zespół współpracował z przedstawicielami Kościoła luterańskiego oraz artystami wyznania ewangelickiego. 
Owocem tej współpracy oraz wiedzy, jaką Zespół „Śląsk” zdobył na temat znaczenia Reformacji i jej wkładu w kulturę Polski i Europy jest program SOLUS CHRISTUS. Koncert wsparł HOTEL SUDETIA w Świeradowie Zdroju.
Orkiestrą dyrygował Jean-Claude Hauptmann – urodzony w 1966r. w Strasburgu, ukończył klasę fortepianu i puzonu w Regionalnym Konserwatorium oraz studia na Wydziale Muzykologii Uniwersytetu w Strasburgu. 
Swoją pracę pedagogiczną jako nauczyciel muzyki rozpoczął w Collage w Nicei, był także członkiem Filharmonii w Strasburgu. Tam założył trio dawnych puzonów. 
Od początku interesował się grą na organach, którą służył w czasie nabożeństw w kościele ewangelickim w rodzinnym Obermodern. Od 1995 r. mieszka w Polsce. Po ukończeniu studiów w zakresie nauczania języka francuskiego w Grenoble, pracuje jako lektor w dwujęzycznym LO im. M. Kopernika w Katowicach. Od 2002 r. jest dyrygentem chóru szkolnego LOTE/GTE w Cieszynie. Współpracuje z ZPiT ”Śląsk”.
ks. Cezary Królewicz
Ewangelicy skupieni w lubańskiej Parafii dziękowali Bogu za wszelkie błogosławieństwo jakiego doświadczyli przez ten czas.
Parafia Ewangelicko-Augsburska w Lubaniu została erygowana na mocy dekretu Konsystorza Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP z dnia 21.10.2005 roku. 
Siedzibą stał się Lubań położony na Górnych Łużycach, a jej granice wytyczają granice trzech powiatów: bolesławieckiego, lubańskiego i zgorzeleckiego.
Nabożeństwa oprócz Lubania odprawiane są w filiałach: w Bolesławcu, Bogatyni oraz w Görlitz dla ewangelików ze Zgorzelca i okolic.
Dwudniowe uroczystości związane z jubileuszem 10-lecia Parafii Ewangelickiej w Lubaniu rozpoczął koncert Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk” im. Stanisława Hadyny. 
20 maja 2016 roku Zespół „Śląsk” zaprezentował specjalny program sakralny zawierający pieśni ewangelickie w wykonaniu 70 artystów chóru i orkiestry. 
Koncert wspierany przez Hotel Sudetia w Świeradowie Zdroju odbył się w Miejskim Domu Kultury i składał się z dzieł m.in. Jana Sebastiana Bacha, Wolfganga Amadeusza Mozarta oraz Georga Friedricha Händla. Dopełniły go również kompozycje Stanisława Hadyny – założyciela i patrona Zespołu „Śląsk” oraz opracowania muzyczne utworów sakralnych dyrygenta Jean-Claudea Hauptmanna.
Kazanie wygłosił ks. bp Ryszard Bogusz, który powiedział m.in.: Bracia i siostry. Serce rośnie, gdy w diasporze erygujemy nowe parafie. Serce rośnie, gdy możemy tu zaspakajać potrzeby duchowe naszych wiernych. Serce rośnie, gdy z optymizmem, w tych niespokojnych czasach, możemy patrzeć na rozwój naszego umiłowanego Kościoła.
Aniela Pietruszczak – przedstawicielka Parafii Ewangelickiej z Jawora przy Kościele Pokoju przekazała w imieniu rady parafialnej dar na zakup nowych żyrandoli do kościoła w Lubaniu.
Był on zarazem doskonałym podsumowaniem dwudniowego świętowania wciąż najmłodszej Parafii Ewangelickiej w Polsce.
Okazją do zaproszenia jest 120. lecie poświęcenia Kościoła. Zapewne odwagi do otwarcia się na zwiedzanie Kościoła dodał nam przeprowadzony w ubiegłym roku między innymi ze środków Bratniej Pomocy im. Gustawa Adolfa remont wnętrza.
Opowiadał o przyczynach wyburzenia starego kościoła i wybudowania nowego neogotyckiego, poświęconego w 1896 r., zaprojektowanego przez jednego z najbardziej znanych architektów przedwojennego Szczecina Wilhelma Meyera – Szwartau. 
Zwiedzający dowiedzieli się o kolejach obiektu po wojnie oraz o powstaniu polskiej parafii ewangelickiej, jak i okolicznościach nadania nazwy Kościoła Świętej Trójcy. Następnie dr Andrzej Wątorski opowiedział życiorys Henryka Ostena Ostachiewicza oraz historię namalowania w latach sześćdziesiątych obrazu „Chrystus w Getsemani”, który zdobi ołtarz Kościoła. Dokonał również interpretacji samego obrazu. Agnieszka Roguska wykonała utwór organowy Johanna Jakoba Pachelbela fragment opracowania chorału „Ach, was soll ich Sünder macher?”. Zwiedzający mogli przyjrzeć się, jak Marcin Przydatek maluje obrazy kościoła kawą i herbatą. W nawie bocznej dr Wojciech Kral pokazywał i opowiadał o epitafiach z dawnego cmentarza z XVIII w. oraz o ozdobnych cegłach, które pozostały po budowie Kościoła, a Mirosław Wacewicz opowiadał legendy związane ze św. Gertrudą.
Większość zwiedzających po raz pierwszy była w środku Kościoła, a historia Łasztowni była im mało znana. Odwiedzający podkreślali, że zaskoczyła ich otwartość i gościnność, a ta noc zmieniła ich wyobrażenia o szczecińskich ewangelikach. Jak się okazało, przekonanie ewangelik – Niemiec wciąż jest bardzo żywe wśród mieszkańców Szczecina.
Na zaproszenie Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Jaworze do Świerzawy przybyli ewangelicy m.in. z Legnicy, Głogowa, Wałbrzycha, Świdnicy, Lubania, Zielonej Góry i Bolesławca. 
Kazanie wygłosił ks. bp Waldemar Pytel, który wyraził swoją radość z istnienia już tak długiej tradycji nabożeństw w Świerzawie w dawnym kościele ewangelickim św. Jana i Katarzyny, który jest najcenniejszym zabytkiem miasteczka. 
Powstał w II połowie XIII wieku i do dziś przetrwał w prawie niezmienionym wyglądzie. Ewenementem jest, że obiekt romański zachował się w tak dobrym stanie.
Największą atrakcją zabytku są malowidła, które zdobią ściany świątyni. Odkryte w 1977 roku pod warstwami tynku ścienne malowidła o tematyce zwierzęcej i roślinnej pochodzą z XIII wieku. Przedstawiają dosyć nietypowe zwierzęta takie jak bocian, żyrafa czy ryby. Malowidła te są ściśle związane z symboliką życia. Ścianę północną kościoła zdobią XIV-wieczne malowidła ukazujące życie Katarzyny Aleksandryjskiej według „Złotej Legendy”. Jest to najszersze ze znanych przedstawień obrazowych życia tej średniowiecznej świętej w Europie środkowej. Również na tej samej ścianie widnieje rysunek przedstawiający ukrzyżowanie.
Wewnątrz świątyni uwagę przykuwają także XVI-wieczne, renesansowe płyty nagrobne z rzeźbionymi postaciami, XII-wieczna chrzcielnica, drewniane, polichromowane empory czy prezbiterium romańskie. Obiekt znajduje się na północnych przedmieściach miasteczka w pobliżu mostu na Kaczawie, przy drodze do Złotoryi.