Archiwum miesiąca: wrzesień 2012

Spotkanie Kościołów w Bad Muskau

: Nabożeństwo na rozpoczęcie spotkania w Bad Muskau 22.09.2012

Kazanie wygłosił Ksiądz Biskup Ryszard Bogusz z Wrocławia 22 09 2012

Po nabożeństwie i posiłku można było zapoznać się z działalnością obu Kościołów, poszczególnych Parafii i instytucji związanych z Kościołem. Odbył się mecz piłki ręcznej zwycięski dla gospodarzy. Zorganizowano spacer po parku Pücklera oraz zwiedzanie zamku. W kościele można było znaleźć miejsce wyciszenia i modlitwy oraz włączyć się do śpiewu pieśni z Taize. W specjalnym namiocie oprócz nabożeństwa, występu chóru Kantorki ze Schleife/Slepo w pięknych strojach łużyckich odbył się koncert chórów z Polski i Niemiec. Zakończeniem spotkania była modlitwa zwierzchników Kościołów oraz udzielenie błogosławieństwa na podróż do domów. Zaplanowano również następne spotkanie partnerskie Kościołów na rok 2013 zapraszając do Jawora na 21 września.

Tekst: ks. Cezary Królewicz

Kazanie Księdza Biskupa Ryszarda Bogusza >>>

Zdjęcia: ks. Waldemar Szczugieł, ks. Marcin Orawski, ks. Cezary Królewicz, ks. Stefan Huth

[Show as slideshow]

1 2 ►

22 września 2012 roku w Bad Muskau położonym tuż przy granicy z Polską odbyło się kolejne spotkanie kościołów ewangelickich z Polski i Niemiec. Licznie przybyli uczestnicy na co dzień związani z lokalnymi parafiami ewangelickimi z terenu Diecezji Wrocławskiej Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Polsce oraz Okręgu Kościelnego Görlitz, spotkali się zgodnie z wieloletnią tradycją . Obecni byli przedstawiciele najwyższych władz obu Kościołów, władz samorządowych z obu krajów, chóry kościelne, przedstawiciele instytucji kościelnych oraz liczne grono wiernych. Specjalnie przygotowany program rozpoczął się od nabożeństwa w czasie którego kazanie wygłosił ks. Biskup Ryszard Bogusz z Wrocławia – zwierzchnik Diecezji Wrocławskiej. Po nabożeństwie i posiłku można było zapoznać się z działalnością obu Kościołów, poszczególnych Parafii i instytucji związanych z Kościołem. Odbył się mecz piłki ręcznej zwycięski dla gospodarzy. Zorganizowano spacer po parku Pücklera oraz zwiedzanie zamku. W kościele można było znaleźć miejsce wyciszenia i modlitwy oraz włączyć się do śpiewu pieśni z Taize. W specjalnym namiocie oprócz nabożeństwa, występu chóru Kantorki ze Schleife/Slepo w pięknych strojach łużyckich odbył się koncert chórów z Polski i Niemiec. Zakończeniem spotkania była modlitwa zwierzchników Kościołów oraz udzielenie błogosławieństwa na podróż do domów. Zaplanowano również następne spotkanie partnerskie Kościołów na rok 2013 zapraszając do Jawora na 21 września.

ks. Cezary Królewicz

Related Images:

Nagrody kulturalne Śląska 2012

Dodaj komentarz

dr Piotr Oszczanowski na Zamku Książ odebrał nagrodę

Wyróżnienia dla polskich i niemieckich twórców, zasłużonych dla śląskiej kultury w tym roku trafiły do reżyserki Ute Badury oraz historyka sztuki dr Piotra Oszczanowskiego. Podczas dwudniowych uroczystości, 14 i 15 września na Zamku Książ, spotkało się około 350 osób związanych z kulturą i działalnością polsko – niemiecką.

Ute Badura otrzymała nagrodę Śląska na Zamku Książ 2012

Obu laureatów łączą z Kościołem Pokoju szczególne więzy. Ute Baduratrzy lata temu kręcąc kolejne sceny do swojego ostatniego dokumentu „Domy Pańskie. Historie kościołów z Dolnego Śląska” spędziła kilka dni na placu Pokoju i w Kościele Pokoju. Wtedy też bliżej poznała miejsce z opowieści ojca, który w Kościele Pokoju został ochrzczony. Dr Piotr Oszczanowski jest autorem e-Booka „Grafika w starych drukach”, książki będącej kompendium wiedzy na temat wartości i tożsamości starych druków należących do biblioteki Kościoła Pokoju. Wydawnictwo jest dostępne w Internecie www.kosciolpokoju.pl/biblioteka. Obecnie pod jego kierownictwem powstaje także wystawa „Wiara jak serce ze spiżu. Skarby Kościoła Pokoju”, którą już za kilka tygodni będzie można oglądać w Centrum Promocji i Partnerstwa UNESCO na placu Pokoju 1 w Świdnicy.

Wie czego chce

Laudację prezentującą twórczość Ute Badury wygłosiła podczas gali wręczenia nagród jej przyjaciółka Ulrika Treziak. „Ute potrafi słuchać. Słyszy rzeczy, które w ogóle nie zostały wypowiedziane; jedynie zasugerowane, ukryte pomiędzy wierszami.” – stwierdziła.

Zanim Ute Baduranakręci swój dokument niekiedy mijają lata na poszukiwaniach odpowiedniego miejsca, ludzi, historii, tematu. W tym czasie reżyserka dużo podróżuje między polskimi i niemieckimi miastami. Spotyka się z dawnymi i obecnymi mieszkańcami Śląska. Przede wszystkim słucha co mają jej do powiedzenia, rzadko zadaje pytania. – „No dobrze, to interesujące – ale to nie jest dokładnie to, czego szukam.” – mówi zanim skonkretyzuje temat filmu. Tak również było kiedy ponad dziesięć lat temu zbierała materiały do swojego pierwszego dokumentu o Śląsku „Śląski Dziki Zachód.” Kiedy odnalazła we wsi Kopaniec mikrokosmos odzwierciedlający XX wieczną historię ludzi powiedziała: „O to chodziło!” Bohaterowie, byli i obecni mieszkańcy małej wioski w Górach Izerskich, opowiedzieli jej bardzo szczerze swoje losy. Zaufali, że nikt nie będzie drwił z ich smutku, wściekłości i bólu. A rozmówczyni nie będzie oceniała podjętych decyzji.

W lecie 2008 roku Ute usłyszała o inicjatywie ratowania starych śląskich ewangelickich kościołów. Pomyślała wtedy, że rekonstruowany przez Pałac Łomnica dom modlitwy, starania Gminy Stara Kamienica o dotację na remont budynku kiedyś należącego do parafii ewangelickiej oraz Kościół Pokoju w Świdnicy, z którym poprzez swojego ojca była szczególnie związana, to dobry materiał na film informacyjny o historii protestantyzmu. Kolejny raz z kamerą podróżowała po Śląsku. Przez rok udało jej się porozmawiać z setkami ludzi, dotrzeć do kilkudziesięciu byłych i obecnych ewangelickich kościołów. W filmie „Domy Pańskie. Historie kościołów z Dolnego Śląska” reżyserka bez uprzedzeń słucha co mają do powiedzenia Polacy i Niemcy, katolicy i protestanci, kulturoznawcy, historycy i zwykli członkowie poszczególnych parafii.

Każdy z jej filmów to toczący się dialog pomiędzy Polakami i Niemcami. To sposób na lepsze poznanie i zrozumienie drugiego człowieka.

Mój stosunek do Śląska

Ute Badura: „W 1990 roku pierwszy raz pojechałam na Śląsk. Ojciec chciał nam, swoim córkom, pokazać swoją ojczyznę: Wrocław, Świdnicę, Jelenią Górę, Jordanów Śląski. Musiałyśmy stwierdzić, że miejsca te faktycznie istnieją – miejsca, które znałyśmy tylko z opowiadanych nam historii. Od tej pierwszej wizyty wiele czasu spędziłam na Śląsku. Miejsca będące tworem wyobraźni i tęsknoty z dzieciństwa stały się rzeczywistością. Zniknął starach, że jako Niemcy nie jesteśmy w Polsce mile widziani.”

Przewodnik po historii regionu

„Autor ponad 80 wykładów, twórca wystaw, a także członek rad muzealnych i naukowych w śląskich muzeach. Doradca i ekspert występujący w imieniu władz Wrocławia oraz Województwa Dolnośląskiego . Na stałe współpracuje z instytucjami kultury…” – mówił dr Maciej Łagiewski, Dyrektor Muzeum Miejskiego Wrocławia o dr Piotrze Oszczanowskim podczas uroczystości wręczenia nagrody.

Dr Oszczanowski jest naukowcem doskonale łączącym pasję historyka sztuki z popularyzacją wyników swoich badań. Dzięki niemu kolejne pokolenia Ślązaków interesują się przeszłością swojej małej ojczyzny. Jest badaczem zajmującym się sztuką nowożytną, szczególnie z okresu renesansu, manieryzmu i wczesnego baroku. Interesuje go nie tylko architektura i rzeźba, ale także nowożytny rysunek i grafika oraz złotnictwo śląskie. Zdobytą wiedzę znakomicie wykorzystuje rozwiązując kolejne śląskie tajemnice. Dzięki jego pomocy do Wrocławia wrócił słynny Skarb z Bremy. W jednym z krakowskich kościołów, odnalazł „Śląskiego Grala”- dzban do Wieczerzy Pańskiej uważany od czasów II wojny światowej za zaginiony. Również on pozyskiwał eksponaty na wystawę „1000 lat Wrocławia” prezentowaną w Pałacu Królewskim. Odtworzył dzieje i wygląd wielu dolnośląskich kościołów i wrocławskich kamienic. Niestrudzenie przywraca świadomość miejsc związanych ze śląskimi protestantami. Zainteresował lokalne władze kościołem p. w. św. Trójcy w Żurawinie, dzięki czemu uratował zabytek przed postępującym niszczeniem. Napisał książkę o byłym ewangelickim kościele łaski, obecnie Kościele Garnizonowym Wojska Polskiego w Jeleniej Górze. Jednak nie do przecenienia jest jego wpływ na kształcenie kolejnych pokoleń historyków. Jako wykładowca akademicki jest uwielbiany przez studentów. Kończąc swoje wystąpienie dr Łagiewski powiedział: „Chciałbym podziękować dr Piotrowi Oszczanowskiemu, że odkrywa przed nami historię i piękno sztuki, a ucząc o naszej wspólnej przeszłości pomaga nam zrozumieć teraźniejszość.”

Dziękowanie – powinność i odpowiedzialność

Dr Piotr Oszczanowski: „To szczególna okazja do tego, aby uzmysłowić przede wszystkim sobie samemu, jak wiele zawdzięcza się innym; aby w pełni zrozumieć to, iż tego typu nagrody to konsekwencja nie tylko pewnej dozy szczęścia, ale pomocy i życzliwości tych, którzy mnie wychowali, uczyli i obdarzyli miłością oraz przyjaźnią.“

Nagroda Kulturalna Śląska została ustanowiona 35 lat temu przez władze Kraju Związkowego Dolna Saksonia. Dziewiętnaście lat temu, dzięki zmianie jej formuły stała się wspólnym przedsięwzięciem niemiecko – polskim, którego celem jest wspieranie pielęgnowania i rozwoju śląskiego dziedzictwa kulturowego oraz twórczości Ślązaczek i Ślązaków. W poprzednich latach wśród polskich nagrodzonych między innymi znaleźni się: pisarz Tadeusz Różewicz, aktor Franciszek Pieczka, pisarka Olga Tokarczuk, filolog i językoznawca prof. Jan Miodek.

Related Images:

Parafia w Świdnicy przybliżyła Dolny Śląsk

Dodaj komentarz

W dniach od 30.07 do 19.08.2012r. w trzech turnusach w Świdnicy przebywali gimnazjaliści z zaprzyjaźnionych z parafią miast – Torunia, Zamościa i Wieliczki. Młodzież wzięła udział w projekcie „Nawet nie wiem, że się uczę – niedyrektywna edukacja jako forma wypoczynku dla młodzieży”, który uzyskał uznanie i dofinansowanie Funduszu Inicjatyw Obywatelskich. Jednym z celów było bliższe zapoznanie uczestników z trzema dolnośląskimi zabytkami z listy światowego dziedzictwa UNESCO – Kościołami Pokoju w Świdnicy i Jaworze oraz z Halą Stulecia we Wrocławiu.

99 proc. gimnazjalistów po raz pierwszy zwiedzało Dolny Śląsk, po raz pierwszy także zetknęli się z Kościołem luterańskim. Na przykładzie Świątyni Pokoju poznali nie tylko niełatwą historię ewangelików na tych ziemiach, ale zobaczyli również jak współcześnie wygląda życie w diasporze religijnej.

Program pobytu każdej grupy był taki sam: na początek warsztaty fotograficzne i dziennikarskie pod okiem profesjonalistów. Jacek Zygmunt, od lat współpracujący z parafią przy tworzeniu różnych publikacji i Aneta Augustyn, wrocławska dziennikarka prasowa, mieli jeden cel – zachęcić młodych turystów do bardziej świadomego odkrywania i doświadczania tego, co spotykają na swojej drodze w czasie wakacyjnych wojaży. Młodzież uczyła się nie tylko jak zrobić dobre zdjęcie czy napisać tekst, który nadaje się do publikacji, np. na blogu czy facebooku, ale przede wszystkim, jak z natłoku różnych bodźców wybrać to, co warte jest utrwalenia.

Potem przyszedł czas na zwiedzanie Kościoła Pokoju w towarzystwie gospodarza, ks. Waldemara Pytla. Uczestnicy stawiali wiele pytań związanych z historią obiektu, ale też jego teraźniejszością i życiem ewangelików w Polsce. Wielkim zaskoczeniem był fakt, że gospodarzem tak ogromnego i wymagającego dużych nakładów finansowych obiektu jest mała, ok. 150-osobowa parafia.

Kolejny dzień minął pod znakiem poznawania trudnej historii dolnośląskiej ziemi, która przed II wojną światową należała do Niemiec. Młodzież zwiedziła tajemniczy, podziemny kompleks Riese budowany przez hitlerowców w Górach Sowich, przy którym pracowali więźniowie obozu Gross Rosen. Następnie przejechała do położonej 6 km od Świdnicy Krzyżowej, gdzie w czasie wojny działał tzw. Kreisauer Kreis (Krąg z Krzyżowej) – niemiecki ruch oporu, którego współtwórcą był Helmut James von Moltke, właściciel wsi. Obecnie posiadłość rodziny von Moltke należy do Fundacji Krzyżowa dla Porozumienia Europejskiego i jest miejscem pamięci i miejscem spotkań młodzieży z całego świata.

Podsumowaniem spotkania z tą trudną, wojenną historią, było spotkanie ze świdniczanami, z luteranką, Dorotą Bock-Drozdowicz, Niemką, której rodzina po wojnie zdecydowała się pozostać w Polsce oraz z Leszkiem Niebudkiem, który przyjechał na Dolny Śląsk z falą repatriantów z Kresów Wschodnich. Goście, na podstawie swoich własnych doświadczeń opowiadali jak wielokulturowy był Dolny Śląsk tuż po wojnie, gdzie oprócz Polaków przybyłych z różnych stron kraju, mieszkali Żydzi, Grecy, Rumuni i Niemcy.

Kontynuacją tematu wielokulturowości Dolnego Śląska była wycieczka do Wrocławia, gdzie oprócz zwiedzania Hali Stulecia i wizyty w ZOO, uczestnicy spotkali się z Januszem Wittem, zasłużonym dla miasta i regionu luteraninem, współtwórcą Dzielnicy Wzajemnego Szacunku. Wizyta w polskokatolickiej świątyni Marii Magdaleny, a następnie spacer po Dzielnicy, w której znajdują się kościoły czterech wyznań (ewangelicki, katolicki, prawosławny i synagoga) sprawił, że młodzież zaczęła zupełnie inaczej postrzegać Wrocław – jako miasto nie tylko wielokulturowe, ale i wielowyznaniowe. Atrakcją była też wizyta we wrocławskim oddziale Gazety Wyborczej. Młodzież na własne oczy zobaczyła miejsca, w których powstaje gazeta.

Uczestnicy zwiedzili Muzeum Przemysłu i Kolejnictwa w Jaworzynie Śląskiej, gdzie oprócz starych parowozów młodzież mogła zobaczyć kolekcję motocykli Harley-Davidson, zajmujący kilka metrów kwadratowych komputer Odra i wiele innych zabytków techniki. Potem przyszła pora na wizytę w Kościele Pokoju w Jaworze.

A na koniec warsztaty ekologiczne w gospodarstwie Władysławy Gil i Witolda Urbańczyka w Radzimowicach, w Górach Kaczawskich. Gospodarze od lat uprawiają orkisz w harmonii z naturą, bez sztucznych nawozów i środków ochrony roślin. Młodzież otrzymała wiele informacji na temat zdrowotnych właściwości tego prastarego zboża, mogła skosztować orkiszowych produktów: szarlotki, chleba ze smalcem i makaronu z warzywami, a także samodzielnie upiec podpłomyki z mąki orkiszowej.

Oprócz wycieczek goście zwiedzali też samą Świdnicę, mieli czas na robienie zdjęć w plenerze i pisanie bloga, wzięli udział w spotkaniu na temat wolontariatu z Magdaleną Wichrowską, koordynującą działania biura wspierającego świdnickie organizacje pozarządowe.

To wszystko sprawiło, że każda z grup z żalem wyjeżdżała z Dolnego Śląska zabierając ze sobą nie tylko wiele wrażeń, ale i przekonanie, że na pewno nie będzie ich ostatnia wizyta w tej części Polski. Wrażenia z pobytu każdej z grup można przeczytać na blogu, który znajduje się na stronie parafii: www.kosciolpokoju.pl .

Related Images:

XXI Tydzień Ewangelizacyjny dla Rodzin w Karpaczu

Dodaj komentarz

W dniach od 11 do 19 sierpnia 2012 w Karpaczu odbył się kolejny XXI Tydzień Ewangelizacyjny dla Rodzin organizowany przez Komisję Ewangelizacyjno – Misyjną Diecezji Wrocławskiej. Podobnie jak w ubiegłych latach uczestniczyli w nim wierni ze wszystkich diecezji naszego Kościoła.

Dzień rozpoczynał się wspólnym śpiewem, prowadzonym przez zespół stworzony przez uczestników Tygodnia (Adam Świderski – Łódź, Agnieszka i Piotr Kupscy – Szczecin, Maksymilian Staniszewski – Żary, Konrad Orawski – Zgierz, ks. Sławomir Sikora – Szczecin). Poranne rozważania przygotowali: Iwona Holeksa, Izabela Sikora – Szczecin, ks. Sebastian Kozieł – Jelenia Góra, Przemysław Florjanowicz – Błachut – Warszawa. Po wspólnym czasie śpiewu, modlitwy i refleksji nad Słowem Bożym następował podział na trzy grupy: dzieci, młodzież i dorośli. Najmłodsi udali się w tym roku na Dziki Zachód, gdzie codziennie razem z szeryfem Joelem, Indianką Białą Stopą i innymi postaciami, przeżywali różne przygody. Przede wszystkim w ciekawy sposób poznawali historie biblijne i to, jak żyć z Bogiem w przedszkolu, szkole, na placu zabaw, czy w domu. Ten wyjątkowy program prowadzili: Katarzyna Luc – Szczecin, Katarzyna Bruzi – Wałbrzych, Patrycja Siwek – Szczecin, Marek Stawarczyk – Szczecin, Judyta Welman – Szczecin, a o oprawę muzyczną spotkań dla najmłodszych dbał Adam Świderski. Młodzież prowadził w dyskusji ks. Sebastian Kozieł. W rozmowach skupiali się na współczesnych i codziennych wyzwaniach, przed którymi staje każdy młody człowiek. Szczególnie żywiołowe komentarze wywołał temat homoseksualizmu.

Dorośli pracowali z ks. Sławomirem J. Sikorą ze Szczecina. Zgodnie z przyjętą od dawna tradycją myślą przewodnią wykładów i dyskusji było hasło roku „Jezus Chrystus mówi: Pełnia mej mocy okazuje się w słabości (2 Kor. 12,9)”. W oparciu to takie postacie jak: apostoł Paweł, Mojżesz, Jeremiasz rozmawiano o ludzkich słabościach i ograniczeniach, jednocześnie o Bogu, który nie zważając na ludzkie niedoskonałości, nie rezygnuje z człowieka. Innym tematem była rola i pozycja kobiet w społeczeństwie w czasach Starego i Nowego Testamentu. Rozmawiano o współczesnych zagadnieniach związanych z miejscem kobiet między innymi w kościele ewangelickim. Po dyskusji, z inicjatywy uczestników Tygodnia, powstała pisemna petycja do władz Kościoła w sprawie kontynuowania prac nad nowelizacją prawa kościelnego, która pozwoli na wprowadzenie kobiet w urząd prezbitera.

Wieczorami podsumowanie dnia miało miejsce w Kościele Wang. Niepowtarzalna atmosfera tej świątyni sprzyjała budowaniu wspólnoty wiary. Poszczególne grupy prezentowały to, co dla nich danego dnia było najważniejsze. Wszyscy czekali na występ dzieci, które uczyły nowych pieśni. Tak samo ciekawie prezentowała się młodzież, która wykazała zarówno talent muzyczny, jak i kreatywność prezentowania swojego stanowiska. Po rozważaniu ks. Sikory był czas na modlitewne skupienie.

Tydzień Ewangelizacyjny w Karpaczu to nie tylko wykłady, rozważania, modlitwy i śpiew. Jest to również okazja do górskich wędrówek oraz zwiedzania ciekawych miejsc Dolnego Śląska i nie tylko. W tym roku główne wycieczki odbyły się na Śnieżkę, do Western City w Ściegnach, Jeleniej Góry oraz Görlitz. Były również zawody w siatkówkę oraz piłkę nożną. Niezapomnianym doświadczeniem był również „Wieczór Talentów”, gdzie swoje muzyczne zdolności prezentowali uczestnicy Tygodnia.

W niedziele odbywały się nabożeństwa. Na rozpoczęcie Tygodnia kazanie wygłosił ks. Edwin Pech – proboszcz w Karpaczu, natomiast w niedzielę 19 sierpnia ks. bp Ryszard Bogusz – zwierzchnik Diecezji Wrocławskiej. Na zakończenie wszyscy wzajemnie sobie dziękowali za stworzenie wspaniałej atmosfery. Nie zabrakło zasłużonych podziękowań dla Bogusławy i ks. Edwina Pechów z Karpacza, którzy nie tylko wspaniale zapewnili dobrą organizację, ale przede wszystkim okazali wiele ciepła i gościnności.

za www.luteranie.pl

Related Images:

Jubileusze Parafii Ewangelickiej w Jeleniej Górze – Cieplicach

Dodaj komentarz

Jubileuszowe nabożeństwo Parafii Ewangelickiej w Jeleniej Górze – Cieplicach 9.09.2012

W niedzielę 9 września 2012 roku Parafia Ewangelicko-Augsburska w Jeleniej Górze – Cieplicach obchodziła jubileusze: 270-lecia istnienia cieplickiej parafii ewangelickiej i 235-lecia poświęcenia parafialnego kościoła Zbawiciela.

W nabożeństwie dziękczynnym wzięli udział m.in.: ks. bp Ryszard Bogusz – zwierzchnik Diecezji Wrocławskiej, ks. bp Jerzy Samiec – zwierzchnik Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Polsce, który wygłosił kazanie, ks. radca Edwin Pech i miejscowy proboszcz ks. Sebastian Kozieł. W trakcie nabożeństwa wystąpił ewangelicki chór z parafii w Wiśle na Śląsku Cieszyńskim.

W godzinach popołudniowych odbyła się sesja naukowa poświęcona historii miejscowych ewangelików. Wygłoszono następujące referaty:

Kazanie wygłosił ks. bp Jerzy Samiec – zwierzchnik Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Polsce

Dom modlitwy (Bethaus) w Cieplicach I jego najbliższe otoczenie w świetle źródeł archiwalnych (architektura – wyposażenie wnętrza – kwestie patronatu – fundacje parafian) – Marta Kaluch-Tabisz
Pomiędzy Cieplicami Zdrojem a Jelenią Górą. Ołtarz luterański i jego ikonografia – Marcin Wisłocki
Na marginesie książki „Kościoły protestanckie na Dolnym Śląsku”. O projektach wydawniczych oraz planach na przyszłość związanych z przewodnikiem „Po kościele ewangelicko-augsburskim Zbawiciela w Cieplicach-Jeleniej Górze” – dr Piotr Oszczanowski
Plany DPS na przyszłość – dalsze remonty zabytkowego kościoła Zbawiciela – dr Peter Schabe

Uroczystości zwieńczył występ Marcina Armańskiego zorganizowany na zakończenie Cieplickich Koncertów Organowych.

W czasie nabożeństwa śpiewał chór Parafii Ewangelickiej w Wiśle

Parafialne jubileusze były również okazją do podziękowań wielu instytucjom i darczyńcom wspierającym projekt przywrócenia do dawnej świetności zabytkowego kościoła parafialnego z 1777 roku. Latem zakończył się pierwszy etap rewitalizacji w zakresie kapitalnego remontu dachu.

Ewangelicki kościół Zbawiciela w Jeleniej Górze Cieplicach jest jednym ze znaczących dzieł śląskiej architektury nowożytnej, ciekawym dziełem przełomu i czasów, gdy przebrzmiewa już sztuka baroku, neoklasycyzm powoli zdobywał coraz większe uznanie, a artyści znajdowali upodobanie w ulotnej i subtelnej sztuce rokoka. W swej architektonicznej formie świątynia jest jeszcze barokowa, z potrzeby dania świadectwa trendom i upodobaniom nowej epoki – neoklasycystyczna, a w swej witalności i radości detalu – rokokowa.

za www.bik.luteranie.pl

Fotografie: Beata Michałek