10 lat Sanktuarium Ekumenicznego w Bukówku

Podziel się

W niedzielę 19 grudnia 2010 roku, w 10 rocznicę otwarcia i rekonsekracji kościoła poewangelickiego w Bukówku k. Środy Śląskiej, odbyło się uroczyste nabożeństwo ekumeniczne, w którym wzięli udział wierni i duchowni kościołów: rzymskokatolickiego, ewangelicko-augsburskiego oraz prawosławnego. Przed dziesięciu laty z inicjatywy mieszkańców Bukówka oraz byłego proboszcza ks. Józefa Melera został odbudowany dawny kościół ewangelicki Świętej Trójcy. Pierwotnie miał pełnić rolę domu przedpogrzebowego, jednak lokalna społeczność postanowiła powołać w tym miejscu „Ekumeniczne Sanktuarium”, a jego ponownego poświęcenia dokonali wtedy: bp Edward Janiak z kościoła rzymskokatolickiego, bp Jan Szarek oraz bp Ryszard Bogusz z kościoła ewangelickiego, abp Jeremiasz z kościoła prawosławnego i bp Wiesław Skołucki z kościoła polsko-katolickiego.

Jubileuszowemu nabożeństwu przewodniczył kardynał Henryk Gulbinowicz. Kościół ewangelicki reprezentowali: bp Ryszard Bogusz, ks. Axel Luther, ks. Marcin Orawski oraz ks. Tomasz Stawiak. Byli obecni także przedstawiciele kościoła prawosławnego: ks. Michał Szlaga oraz ks. Bogdan Repeła

Historię miejscowości i dzieje ekumenicznej świątyni przedstawiła zgromadzonym Marianna Galas -kronikarka i autorka publikacji „BUKÓWEK-moja mała ojczyzna”. Rolą gospodarza Centrum Ekumenicznego w Bukówku pełnił ks. Janusz Głąba – proboszcz rzymskokatolickiej parafii i p.w. św. Wawrzyńca we Wrocisławicach.

Kościół ewangelicki w Bukówku został wzniesiony w drugiej połowie XIX wieku przez ówczesnych mieszkańców – ewangelików. Do 1870 r. niedaleko od niej istniał cmentarz, który był wspólnym miejscem pochówku katolików i ewangelików. Ten fakt upamiętnia okolicznościowa tablica na murze kościoła i pomniki jeszcze z I wojny 1914 r.

Kościół ten tętnił atmosferą religijnego życia aż do końca drugiej wojny światowej. Po raz ostatni modlili się w nim ewangelicy 4 czerwca 1946 r. Po tej dacie następuje etap opuszczenia swoich siedzib przez ludność niemiecką, a w jej miejsce rozpoczyna się czas powolnego zasiedlania wsi przez ludność polską. Pierwsi osadnicy rekrutowali się spośród Polaków wywiezionych na przymusowe roboty do Niemiec i do obozów koncentracyjnych. Takich rodzin było 12.

Kolejną grupą byli wysiedleni mieszkańcy Dobropola (powiat Buczacz). Od sierpnia do listopada 1945 r. osiedliły się 24 rodziny. Dobropolanie przywieźli ze sobą szaty liturgiczne, chorągwie kościelne, stacje drogi krzyżowej i inne bezcenne pamiątki rodzinne.

Nieco później wieś zasiedlili przesiedleńcy z województw Polski Centralnej, a w 1947 r. osiedlono 4 rodziny Łemków. Mieszkańcy bardzo szybko się zintegrowali w nowej rzeczywistości. Polska – katolicka ludność objęła swoją troską katolicki kościół, który znajdował się na skraju wsi, natomiast znajdujący się pośrodku wsi ewangelicki został zamknięty. Brak gospodarza powodował, że ulegał on systematycznej dewastacji. Władze administracyjne podjęły nawet zamysł rozebrania świątyni lub przystosowania jej wnętrza na halę sportową.

Dzięki inicjatywie obecnych mieszkańców Bukówka, dawny kościół ewangelickim znów może służyć wiernym, tym razem, jako „Ekumeniczne Sanktuarium”, jak nazwali go miejscowi.

ks. Marcin Orawski

Materiał video z tego wydarzenia

 

Related Images:


Podziel się

Dodaj komentarz