Tegoroczny Festiwal Kultury Protestanckiej odbędzie się w dniach 24–31 października 2025 roku. Hasło edycji – „Być dla innych” – nawiązuje do przesłania Dietricha Bonhoeffera, teologa, świadka wiary i sumienia XX wieku, zamordowanego w obozie koncentracyjnym Flossenbürg w kwietniu 1945 roku. W tym roku pragniemy nie tylko upamiętnić 80. rocznicę jego śmierci, ale także zastanowić się, co jego postawa i myśl znaczą dziś – w świecie potrzebującym odwagi, solidarności i nadziei. W programie festiwalu znajdą się konferencje, koncerty, wystawy, spacery tematyczne, nabożeństwa oraz spotkania ekumeniczne organizowane w przestrzeni miasta. Szczególnym wydarzeniem będzie uroczysta gala wręczenia Nagród „Być dla Innych” im. Dietricha Bonhoeffera, za odwagę działania na rzecz innych oraz za inspirowanie postawą wrocławskiego teologa. Więcej >>>
Pierwsza część inauguracji Wałbrzyskiego Festiwalu Reformacji rozpoczęła się uroczystym nabożeństwem w Mauzoleum na Zamku Książ – miejscu szczególnie związanym z dziejami Reformacji na tej ziemi. To właśnie z inicjatywy właściciela zamku, Christopha I von Hochberga, w 1525 roku odprawiono tu pierwsze nabożeństwo luterańskie prowadzone przez pastora Georga Schlossera. W ten sposób Książ stał się jednym z ośrodków, z którego światło Reformacji rozprzestrzeniało się na cały region wałbrzyski.
W jubileuszowym nabożeństwie inaugurującym Festiwal wzięli udział przedstawiciele pięciu wyznań chrześcijańskich, dając świadectwo ekumenicznego braterstwa i wspólnego pielęgnowania dziedzictwa duchowego. Kazanie wygłosił zwierzchnik Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Polsce, bp Jerzy Samiec. W swoim słowie nawiązał do tekstu Starego Testamentu i najważniejszego przykazania: „Słuchaj, Izraelu! Pan jest Bogiem naszym, Pan jedynie! Będziesz tedy miłował Pana, Boga swego, z całego serca swego i z całej duszy swojej, i z całej siły swojej” (Pwt 6,4-5), przypominając także o drugim przykazaniu: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego” (Kpł 19,18).
W nabożeństwie uczestniczyli liczni znakomici goście – przedstawiciele różnych wyznań, władz samorządowych, świata kultury i nauki – którzy wspólnie podkreślili znaczenie tego historycznego jubileuszu zarówno dla Wałbrzycha, jak i całego Dolnego Śląska.
W niezwykłej scenerii Mauzoleum Hochbergów, odbyło się spotkanie z cyklu „O historii na żywo”, poświęconym rodzinie Hochbergów i ich związków z Kościołem Luterańskim.
Rozmowę z ks. Markiem Bożkiem o dziejach Reformacji na Książu oraz na Ziemi Wałbrzyskiej poprowadziła Katarzyna Sielicka, nadając jej formę żywego dialogu, łączącego fakty historyczne z refleksją nad współczesnością.
Szczególnym punktem programu była PROMOCJA KRONIKI KOŚCIOŁA ZBAWICIELA Z 1888 ROKU. Publikacja ta, wydana z okazji jubileuszu 100-lecia poświęcenia Kościoła Zbawiciela w Wałbrzychu, przybliża losy parafii i lokalnej społeczności i znaczenie w życiu duchowym oraz społecznym Wałbrzycha.
Parafia Ewangelicko-Augsburska w Legnicy w czasie Zgromadzenia Parafialnego 11.05.2025 roku dokonała wyboru proboszcza parafii, jej dotychczasowego proboszcza – administratora ks. Jerzego Gansela. W czerwcu 2025 roku konsystorz Kościoła zatwierdził wybór Zgromadzenia Parafialnego legnickiej parafii, a 21. września 2025 roku w XIV. niedzielę po Trójcy Świętej w kościele ewangelickim Marii Panny w Legnicy w czasie uroczystego nabożeństwa w urząd proboszcza Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Legnicy wprowadzony został ks. Jerzy Gansel. Licznie zgromadzonych zarówno parafian jak i gości powitał kurator parafii Mariusz Fink. Liturgię rozpoczęła spowiedź prowadzona przez ks. radcę Cezarego Królewicza, a liturgię wstępną wspólnie prowadzili: ks. Paweł Meler z Parafii w Świdnicy, ks. Marek Bożek z Parafii w Wałbrzychu i ks. Marcin Rayss z Parafii w Zielonej Górze. Aktu wprowadzenia dokonał bp Marcin Orawski, a asystentami byli ks. Tomasz Stawiak z Parafii w Jaworze oraz ks. Michał Matuszek z Parafii w Rybniku. Przy ołtarzu zgromadzili się członkowie legnickiej rady parafialnej, a tuż po wprowadzeniu ks. Gansela słowa gratulacji w imieniu rady przekazał kurator parafii. Kazanie wygłosił ks. Jerzy Gansel, który na wstępie powiedział: Serce rośnie, kiedy stojąc w tym miejscu, mam przed sobą tylu wspaniałych ludzi. Bardzo się cieszę, że przyszliście tu, by wspólnie ze mną, wspólnie z naszą parafią w Legnicy przeżywać ten wyjątkowy dzień. To bezsprzecznie szczególny moment w powojennej historii legnickiej parafii, bo dane mi jest być pierwszym wybranym przez Zgromadzenie Parafialne proboszczem. […] We wrześniu 2010 roku przyszedł moment, kiedy rozpocząłem tutaj służbę. Świeżo po studiach, rzucony na głęboką wodę. [..] Choć w tamtym czasie przez dobrych parę lat byłem najmłodszym duchownym w Diecezji Wrocławskiej, to zawsze mogłem liczyć na wsparcie starszych kolegów. To było niezwykle ważne, zwłaszcza w tych pierwszych latach służby. Dziękuję również za to wsparcie mojej rodzinie, Żonie, Dzieciom, Rodzicom. Dziękuję Wam, Drodzy Parafianie. […] Bo przez te wszystkie lata wspólnej drogi budowaliśmy pewną więź, która pozwalała snuć plany na lepszą przyszłość. Odnosząc się do tekstu kazalnego i słów: Ja jestem z tobą i będę cię strzegł wszędzie, dokądkolwiek pójdziesz, ks. Gansel powiedział: Jakub jest oczywiście tylko jednym z wielu przykładów, jakie mamy na kartach Biblii, które pokazują, że spotkanie człowieka z Bogiem może przynieść niezwykle pozytywną zmianę, tchnąć nowe życie, nową energię. […] Te słowa jak najbardziej dopełniają się też dzisiaj w moim doświadczeniu życia, w moim doświadczeniu wiary. Bo przez te wszystkie lata właśnie to Boże zapewnienie pozwalało w wielu trudnych momentach podnieść głowę i iść dalej. To Boże zapewnienie posyłało w niejednej sytuacji prawdziwych aniołów, ludzi, którzy stawali na mojej drodze i służyli pomocą, dobrą radą, dobrym słowem. Dlatego dzisiaj z tego miejsca, mogę z pełną odpowiedzialnością zaświadczyć, że słowa, wypowiedziane przez Boga tak dawno temu, nic nie straciły na swojej aktualności. Ks. Gansel dodał na zakończenie: Żyjmy w Bożej miłości, trwajmy w Bożym pokoju, uczmy się akceptacji i szacunku dla siebie nawzajem i żyjmy nadzieją, że idąc tym Bożym śladem, idziemy we właściwą stronę. A On idzie razem z nami i zawsze podpowiada: Ja jestem z tobą i będę cię strzegł wszędzie, dokądkolwiek pójdziesz. Amen. (tekst kazania >>>)
Słowa pozdrowienia i gratulacji skierowali goście ekumeniczni. Ks. Lubomir Worchacz z legnickiej parafii prawosławnej oraz ks. Mateusz Kopania – delegat bpa Andrzeja Siemieniewskiego z diecezji legnickiej kościoła rzymskokatolickiego. Gratulacje w imieniu władz miasta przekazał prezydent miasta Legnicy Maciej Kupaj. W imieniu parafii partnerskiej z Crimmitschau słowa pozdrowienia przekazał jej delegat Dieter Kirmse. Błogosławieństwa na zakończenie nabożeństwa udzielił ks. Jerzy Gansel. Oprawę muzyczną nabożeństwa zapewnili: Maciej Zakrzewski i Krzysztof Kostanecki na organach oraz Schola Gregoriana Universitatis Musicalis Friderici Chopin pod dyrekcją Michała Sławeckiego.
W Nim żyjemy – Kościół, który słucha – pod takim hasłem odbyła się 13 września 2025 r. uroczystość wprowadzenia w urząd biskupa diecezji wrocławskiej ks. Marcina Orawskiego. W nabożeństwie w ewangelickim kościele Opatrzności Bożej we Wrocławiu wzięli udział wierni i duchowni z całej Polski.
Ks. radca Marcin Orawski, proboszcz Parafii Ewangelicko-Augsburskiej Opatrzności Bożej we Wrocławiu, został wybrany na biskupa Diecezji Wrocławskiej Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego przez Synod Diecezjalny 22 marca 2025 r.
Zbór przywitał duchowny radca diecezji ks. Cezary Królewicz, a Biskup Kościoła ks. Jerzy Samiec podziękował biskupowi-seniorowi Waldemarowi Pytlowi, wręczając mu kopię krzyża biskupiego.
Liturgię spowiednią prowadził biskup diecezji cieszyńskiej ks. dr Adrian Korczago, a liturgię wstępną duchowni diecezji wrocławskiej ks. Sławomir J. Sikora i ks. Izabela Sikora. Teksty Pisma Świętego czytali kurator diecezjalna Katarzyna Bruzi oraz radca Łukasz Cieślak.
Prezes Synodu Kościoła ks. dr Adam Malina odczytał decyzję wyboru biskupa wrocławskiego i zwrócił się z prośbą do Biskupa Kościoła i obecnych biskupów diecezjalnych o wprowadzenie ks. Orawskiego w biskupią posługę.
Przemówienie do biskupa-elekta wygłosił Biskup Kościoła. – Marcinie, możesz być pewny, że wielu obdarzy cię szacunkiem płynącym z głębi serca – mówił bp Jerzy Samiec. – Ale będą też tacy, którzy okażą ci szacunek jedynie na zewnątrz. Będą i tacy, którzy w ukryciu lub otwarcie będą cię krytykować. Czeka cię czas oswajania urzędu i odnajdywania w nim własnej drogi. Wasza diecezja rozciąga się wzdłuż zachodniej granicy kraju – od Świnoujścia po Karpacz i Śnieżkę – dodał.
Mówiąc o wyzwaniach Kościoła, bp Samiec podkreślił, że Kościół jako organizacja może funkcjonować bez Boga, lecz wtedy przestaje być Kościołem, gdyż nie ma Kościoła bez głoszenia Jezusa Chrystusa – Najważniejsze jest głoszenie Ewangelii. To twoje zadanie – zakończył.
Po odśpiewaniu starokościelnego hymnu „Przyjdź, Duchu Święty”, odczytaniu fragmentów Pisma Świętego, złożeniu Wyznania Wiary i ślubowania wierności Bogu i Kościołowi, bp Jerzy Samiec wraz z asystentami – bp. Waldemarem Pytlem i bp. Mirosławem Wolą – wprowadzili ks. Marcina Orawskiego w posługę biskupią przez modlitwę i nałożenie rąk.
Ręce na nowego biskupa włożyli również wszyscy obecni biskupi ewangeliccy z kraju i zagranicy.
„W Nim żyjemy”
Kazanie wygłosił bp Marcin Orawski, opierając się na słowach z Dziejów Apostolskich 17,28: „W Nim żyjemy, poruszamy się i jesteśmy”.
– Stoję dziś przed wami w roli, którą powierzył mi Kościół, ale to wciąż ja – ten sam człowiek, który wie, że nie zawsze trzeba mieć ostatnie słowo i że czasem najlepiej po prostu uśmiechnąć się do własnych potknięć – rozpoczął.
Biskup pytał, co znaczy „żyć w Bogu” w XXI wieku, w świecie, w którym wojna nie jest już tylko teorią z podręczników, lecz bolesnym doświadczeniem. Przypominając inne słowa z Dziejów Apostolskich – „Bóg nie mieszka w świątyniach zbudowanych rękami” – podkreślił, że pragnie współtworzyć Kościół jako przestrzeń spotkania: „gdzie słuchamy się nawzajem, gdzie nie stawiamy murów, ale staramy się usłyszeć Ewangelię”.
– Mam świadomość, że wielu ludzi czuje się dziś wykluczonych: osoby z niepełnosprawnościami, które często nie mają realnego dostępu do wspólnoty; ludzie, którzy boją się mówić o swojej tożsamości; poszukujący, którym nikt nie zaproponował, by usiedli obok; a także ci, których religia zraniła, którzy utracili wiarę, bo nie usłyszeli w Kościele dobrej nowiny. Chciałbym, aby ich głos był słyszany – zaznaczył bp Orawski.
Odwołując się do słów wrocławianina ks. Dietricha Bonhoeffera, bp Orawski powiedział: „Kościół jest Kościołem, jeśli jest dla innych. Dlatego Kościół, który jest dla innych, nie może tylko przemawiać – musi także słuchać”.
Kaznodzieja przytoczył wyniki badań socjologicznych, które wskazują na narastające poczucie samotności. – To wielkie wyzwanie również dla Kościoła. Jeśli Kościół chce być obecny – musi słuchać. Słuchać miasta, jego rytmu, ludzi, a nawet ich milczenia. Być przy tych, których codzienność boli w ciszy. Wśród nas są też ludzie, którzy samotności doświadczają podwójnie – przyjechali z innego kraju, z innej kultury, często uciekając przed wojną, biedą czy przemocą. Tak jak po II wojnie światowej Wrocław stał się domem dla przesiedleńców z Kresów, Wielkopolski czy Śląska, tak dziś – w innym kontekście – domu szukają tutaj tysiące osób z Ukrainy, Białorusi, Czeczenii, a coraz częściej także z krajów dalekiego południa. To nie są tylko statystyki – to imiona i twarze. Ewangelia nie pyta o paszport, nie filtruje ludzi po języku czy pochodzeniu. Pytanie Chrystusa jest boleśnie proste: „Byłem przybyszem – czy mnie przyjęliście?”
Biskup podkreślił, że nie chodzi o naiwność ani umniejszanie roli państwa w zapewnianiu bezpieczeństwa, lecz o rolę Kościoła, który „nie ma i nie musi mieć tych samych narzędzi co państwo, ale po prostu nie może zamykać drzwi”.
Zaapelował, aby Kościół był szkołą empatii i szacunku dla różnorodności, miejscem poszukiwania tego, co łączy.
– To nieprawda, że chcemy żyć w bańkach, oddzieleni murami przekonań. To nieprawda, że pragniemy się wzajemnie zwalczać. Prawda jest inna – chcemy żyć w pokoju, mieć wpływ na świat wokół, budować relacje. I właśnie tego możemy się uczyć w Kościele, jeśli tylko pozwolimy, aby Ewangelia naprawdę otwierała nam serca – mówił bp Marcin Orawski.
Przywołując jubileusz 60-lecia Memorandum Wschodniego i listu polskich biskupów rzymskokatolickich do biskupów niemieckich, bp Orawski przypomniał o znaczeniu polsko-niemieckiego pojednania. – To świadectwo pokazuje, że Kościół musi mieć odwagę. Nie może bać się zmiany. Żyjemy dziś w czasie, gdy niepokój i poczucie zagrożenia bywają wykorzystywane do wzbudzania lęku i podziałów. Dlatego potrzebujemy tego dziedzictwa: by razem – ekumenicznie, we wspólnocie Kościołów różnych wyznań, w działaniach instytucji nauki, kultury, mediów i społeczeństwa – dawać świadectwo, że więcej nas łączy. Że warto budować mosty zamiast murów, wybierać szacunek i pojednanie zamiast wrogości – podkreślił.
Na zakończenie poprosił o modlitwę i wsparcie: „abyście nie bali się mówić do mnie szczerze – z życzliwością, ale i z odwagą. Bo tylko razem możemy tworzyć Kościół, który naprawdę naśladuje Jezusa Chrystusa, i społeczeństwo, w którym nikt nie zostaje sam, a miłość staje się wspólnym językiem”.
Po modlitwie powszechnej, prowadzonej przez bp. Pawła Hause z diecezji mazurskiej, zbór zaśpiewał hymn Kościoła „Warownym grodem” i rozpoczęła się liturgia Wieczerzy Pańskiej. Nabożeństwu przewodniczył Biskup Kościoła wraz z bp. Marcinem Hintzem z diecezji pomorsko-wielkopolskiej. Modlitwę pokomunijną zmówił bp Jan Cieślar z diecezji warszawskiej.
Błogosławieństwa końcowego udzielił nowy biskup diecezji wrocławskiej.
Słowa podziękowania dla bp. Waldemara Pytla i gratulacje dla bp. Marcina Orawskiego przekazał abp Jerzy Pańkowski, władyka wrocławsko-szczeciński Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego i rektor Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej.
W imieniu Kościoła rzymskokatolickiego pozdrowienia złożył bp Jacek Kiciński, biskup pomocniczy Archidiecezji Wrocławskiej. Życzenia przekazali również: bp Przemysław Semko Koroza z Kościoła Ewangelicko-Reformowanego, bp Andrzej Gontarek z Kościoła Polskokatolickiego, bp Tobias Bilz z Kościoła Ewangelicko-Luterańskiego Saksonii, bp Tilman Jeremias z Ewangelicko-Luterańskiego Kościoła Północnych Niemiec oraz ks. superintendent generalna Theresa Rinecker z Ewangelickiego Kościoła Berlina-Brandenburgii i Śląskich Górnych Łużyc. Gratulacje przekazali także przedstawiciele władz samorządowych i rektor Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu.
Uroczystość uświetnił Chór Cantores Minores Wratislavienses pod dyr. Marka Pilcha.
Bp Marcin Orawski urodził się w Skoczowie na Śląsku Cieszyńskim. Jest absolwentem Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie oraz Podyplomowego Studium Religioznawstwa Uniwersytetu Warszawskiego. Praktykę po studiach odbywał w parafiach w Skoczowie i Bielsku. Po ordynacji 1 lutego 1998 roku został skierowany do służby jako wikariusz w Parafii Opatrzności Bożej we Wrocławiu, gdzie w 2003 roku objął stanowisko proboszcza pomocniczego, a w 2017 roku został proboszczem parafii.
Od 2000 roku pełni funkcję duszpasterza więziennego Diecezji Wrocławskiej. W 2010 roku został odznaczony brązowym medalem za zasługi w pracy penitencjarnej przez ministra sprawiedliwości. W latach 2011-2020 był redaktorem naczelnym magazynu „Wiara i Mundur”, wydawanego przez Ewangelickie Duszpasterstwo Wojskowe. W latach 2015-2025 pełnił funkcję diecezjalnego wizytatora nauczania kościelnego. W 2017 roku został radcą Rady Diecezjalnej Diecezji Wrocławskiej i delegatem duchownych do Synodu Kościoła XIII, XIV i XV kadencji. W 2022 roku został wybrany do Konsystorza Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Polsce na kadencję 2022-2026, ale wraz z wyborem na biskupa diecezji zakończył służbę w Konsystorzu.
Bp Marcin Orawski wraz z żoną Iwoną wychowują dwie córki.
