Aby zachować Wyjątkową Uniwersalną Wartość… Gospodarze miejsc UNESCO w Polsce, pracownicy Narodowego Instytutu Dziedzictwa oraz zagraniczni koordynatorzy ds. światowego dziedzictwa z Anglii i Niemiec spędzili dwa dni na placu Pokoju w Świdnicy. We wtorek i środę  w czasie warsztatów, omawiano  problemy zawarte w sprawozdaniu z realizacji Konwencji światowego dziedzictwa. – Aktualnie jesteśmy w drugim okresie sprawozdawczym, w którym biorą udział Kościoły Pokoju w Jaworze i Świdnicy znajdujące się na liście UNESCO od ponad 11 lat. Poprzedni raport dotyczył dóbr kultury wpisanych na listę światowego dziedzictwa przed 1998 rokiem – mówi ks. Waldemar Pytel, proboszcz parafii ewangelickiej, odpowiedzialnej za wprowadzenie danych do sprawozdania dla obu Kościołów Pokoju. W powstawaniu sprawozdania aktywnie uczestniczą opiekunowie zabytków, ponieważ to oni najlepiej potrafią ocenić aktualną sytuację społeczną, konserwatorską, finansową danego obiektu. Podczas spotkania dyskutowano część raportu dotyczącą ochrony, zarządzania i monitoringu. Szczegółowe pytania dotykają różnych obszarów współczesnego funkcjonowania zabytku. Ocenie podlega jego stan techniczny, zaawansowanie prac konserwatorskich, zasoby finansowe, poziom bezpieczeństwa, wykorzystanie dobra kultury do prowadzenia badań naukowych, projektów edukacyjnych. Pomocą w zrozumieniu poszczególnych zagadnień służyli zagraniczni goście, którzy zaprezentowali swoje doświadczenia w zarządzaniu, ale też monitorowaniu miejsc UNESCO w Niemczech i Anglii. Odnośnie każdego zabytku UNESCO na świecie jest sporządzany co sześć lat raport określający kondycję obiektu i stan zachowania jego Wyjątkowej Uniwersalnej Wartości.  Warunkiem wpisu miejsca o charakterze kulturowym na Listę Światowego Dziedzictwa jest uznanie wyjątkowości w oparciu o co najmniej jedno spośród pięciu kryteriów, kryterium VI dotyczy wartości niematerialnych i może być stosowane w powiązaniu z pozostałymi wymogami. Kościoły Pokoju w Jaworze i Świdnicy spełniają warunki zawarte w III, IV i VI kryterium. – W jednym z pytań należy określić poziom świadomości oraz zrozumienia wpisu miejsca na listę UNESCO wśród lokalnej społeczności, władz miejskich, odwiedzających, branży turystycznej i lokalnych przedstawicieli biznesu i przemysłu – mówi ks. Waldemar Pytel. – Odpowiadając na to pytanie starałem się znaleźć punkt, do którego doszliśmy po kilku latach różnorodnych działań informacyjnych, promocyjnych i edukacyjnych na temat Kościoła Pokoju.  Bo nadanie świątyni  statusu miejsca światowego dziedzictwa miało znaczący wpływ na podjęcie przez nas  projektów budujących świadomość . Ale na ile starania te przyniosły efekt? – zastanawia się ks. Pytel. Oprócz intensywnej pracy uczestnicy konferencji zwiedzili Kościół Pokoju, w którego wnętrzu wysłuchali koncertu organowego. W „baroccafe” spróbowali najnowszego specjału – pierników z wizerunkiem świątyni. A w Centrum Promocji i Partnerstwa UNESCO po wystawie „Wiara jak serce ze spiżu. Skarby Kościoła Pokoju w Świdnicy” oprowadzili ich wolontariusze, którzy do roli przewodników przygotowywali się od grudnia ubiegłego roku uczestnicząc w projekcie „Dla siebie, dla innych – międzypokoleniowe działania z historią w tle,” dofinansowanym w ramach Rządowego Programu na Rzecz Aktywizacji Osób Starszych. W trosce o zachowanie najcenniejszych zabytków mających znaczenie dla całej ludzkości, uchwalono podczas Konferencji Generalnej UNESCO w 1972 r. Konwencję o ochronie Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Naturalnego. Jest to umowa, w której państwa członkowskie  zobowiązują się na swoim terytorium chronić  zabytki o szczególnym znaczeniu przed utratą wyjątkowej uniwersalnej wartości w niezmienionej postaci dla przyszłych pokoleń. Polska podpisała traktat cztery lata po jego powstaniu.  Dokument o globalnym  zasięgu jest także narzędziem służącym międzynawowej współpracy.  W ramach Konwencji tworzona jest Lista Światowego Dziedzictwa, na której do maja 2012 r. znalazło się 936 obiektów. Drugi cykl sprawozdań okresowych z realizacji Konwencji światowego dziedzictwa rozpoczął się w 2008 roku, ale w Europie i Ameryce Północnej jest realizowany w latach 2012-2015.

Aby zachować Wyjątkową Uniwersalną Wartość… Gospodarze miejsc UNESCO w Polsce, pracownicy Narodowego Instytutu Dziedzictwa oraz zagraniczni koordynatorzy ds. światowego dziedzictwa z Anglii i Niemiec spędzili dwa dni na placu Pokoju w Świdnicy. We wtorek i środę  w czasie warsztatów, omawiano  problemy zawarte w sprawozdaniu z realizacji Konwencji światowego dziedzictwa. – Aktualnie jesteśmy w drugim okresie sprawozdawczym, w którym biorą udział Kościoły Pokoju w Jaworze i Świdnicy znajdujące się na liście UNESCO od ponad 11 lat. Poprzedni raport dotyczył dóbr kultury wpisanych na listę światowego dziedzictwa przed 1998 rokiem – mówi ks. Waldemar Pytel, proboszcz parafii ewangelickiej, odpowiedzialnej za wprowadzenie danych do sprawozdania dla obu Kościołów Pokoju. W powstawaniu sprawozdania aktywnie uczestniczą opiekunowie zabytków, ponieważ to oni najlepiej potrafią ocenić aktualną sytuację społeczną, konserwatorską, finansową danego obiektu. Podczas spotkania dyskutowano część raportu dotyczącą ochrony, zarządzania i monitoringu. Szczegółowe pytania dotykają różnych obszarów współczesnego funkcjonowania zabytku. Ocenie podlega jego stan techniczny, zaawansowanie prac konserwatorskich, zasoby finansowe, poziom bezpieczeństwa, wykorzystanie dobra kultury do prowadzenia badań naukowych, projektów edukacyjnych. Pomocą w zrozumieniu poszczególnych zagadnień służyli zagraniczni goście, którzy zaprezentowali swoje doświadczenia w zarządzaniu, ale też monitorowaniu miejsc UNESCO w Niemczech i Anglii. Odnośnie każdego zabytku UNESCO na świecie jest sporządzany co sześć lat raport określający kondycję obiektu i stan zachowania jego Wyjątkowej Uniwersalnej Wartości.  Warunkiem wpisu miejsca o charakterze kulturowym na Listę Światowego Dziedzictwa jest uznanie wyjątkowości w oparciu o co najmniej jedno spośród pięciu kryteriów, kryterium VI dotyczy wartości niematerialnych i może być stosowane w powiązaniu z pozostałymi wymogami. Kościoły Pokoju w Jaworze i Świdnicy spełniają warunki zawarte w III, IV i VI kryterium. – W jednym z pytań należy określić poziom świadomości oraz zrozumienia wpisu miejsca na listę UNESCO wśród lokalnej społeczności, władz miejskich, odwiedzających, branży turystycznej i lokalnych przedstawicieli biznesu i przemysłu – mówi ks. Waldemar Pytel. – Odpowiadając na to pytanie starałem się znaleźć punkt, do którego doszliśmy po kilku latach różnorodnych działań informacyjnych, promocyjnych i edukacyjnych na temat Kościoła Pokoju.  Bo nadanie świątyni  statusu miejsca światowego dziedzictwa miało znaczący wpływ na podjęcie przez nas  projektów budujących świadomość . Ale na ile starania te przyniosły efekt? – zastanawia się ks. Pytel. Oprócz intensywnej pracy uczestnicy konferencji zwiedzili Kościół Pokoju, w którego wnętrzu wysłuchali koncertu organowego. W „baroccafe” spróbowali najnowszego specjału – pierników z wizerunkiem świątyni. A w Centrum Promocji i Partnerstwa UNESCO po wystawie „Wiara jak serce ze spiżu. Skarby Kościoła Pokoju w Świdnicy” oprowadzili ich wolontariusze, którzy do roli przewodników przygotowywali się od grudnia ubiegłego roku uczestnicząc w projekcie „Dla siebie, dla innych – międzypokoleniowe działania z historią w tle,” dofinansowanym w ramach Rządowego Programu na Rzecz Aktywizacji Osób Starszych. W trosce o zachowanie najcenniejszych zabytków mających znaczenie dla całej ludzkości, uchwalono podczas Konferencji Generalnej UNESCO w 1972 r. Konwencję o ochronie Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Naturalnego. Jest to umowa, w której państwa członkowskie  zobowiązują się na swoim terytorium chronić  zabytki o szczególnym znaczeniu przed utratą wyjątkowej uniwersalnej wartości w niezmienionej postaci dla przyszłych pokoleń. Polska podpisała traktat cztery lata po jego powstaniu.  Dokument o globalnym  zasięgu jest także narzędziem służącym międzynawowej współpracy.  W ramach Konwencji tworzona jest Lista Światowego Dziedzictwa, na której do maja 2012 r. znalazło się 936 obiektów. Drugi cykl sprawozdań okresowych z realizacji Konwencji światowego dziedzictwa rozpoczął się w 2008 roku, ale w Europie i Ameryce Północnej jest realizowany w latach 2012-2015.

Aby zachować Wyjątkową Uniwersalną Wartość… Gospodarze miejsc UNESCO w Polsce, pracownicy Narodowego Instytutu Dziedzictwa oraz zagraniczni koordynatorzy ds. światowego dziedzictwa z Anglii i Niemiec spędzili dwa dni na placu Pokoju w Świdnicy. We wtorek i środę  w czasie warsztatów, omawiano  problemy zawarte w sprawozdaniu z realizacji Konwencji światowego dziedzictwa. – Aktualnie jesteśmy w drugim okresie sprawozdawczym, w którym biorą udział Kościoły Pokoju w Jaworze i Świdnicy znajdujące się na liście UNESCO od ponad 11 lat. Poprzedni raport dotyczył dóbr kultury wpisanych na listę światowego dziedzictwa przed 1998 rokiem – mówi ks. Waldemar Pytel, proboszcz parafii ewangelickiej, odpowiedzialnej za wprowadzenie danych do sprawozdania dla obu Kościołów Pokoju. W powstawaniu sprawozdania aktywnie uczestniczą opiekunowie zabytków, ponieważ to oni najlepiej potrafią ocenić aktualną sytuację społeczną, konserwatorską, finansową danego obiektu. Podczas spotkania dyskutowano część raportu dotyczącą ochrony, zarządzania i monitoringu. Szczegółowe pytania dotykają różnych obszarów współczesnego funkcjonowania zabytku. Ocenie podlega jego stan techniczny, zaawansowanie prac konserwatorskich, zasoby finansowe, poziom bezpieczeństwa, wykorzystanie dobra kultury do prowadzenia badań naukowych, projektów edukacyjnych. Pomocą w zrozumieniu poszczególnych zagadnień służyli zagraniczni goście, którzy zaprezentowali swoje doświadczenia w zarządzaniu, ale też monitorowaniu miejsc UNESCO w Niemczech i Anglii. Odnośnie każdego zabytku UNESCO na świecie jest sporządzany co sześć lat raport określający kondycję obiektu i stan zachowania jego Wyjątkowej Uniwersalnej Wartości.  Warunkiem wpisu miejsca o charakterze kulturowym na Listę Światowego Dziedzictwa jest uznanie wyjątkowości w oparciu o co najmniej jedno spośród pięciu kryteriów, kryterium VI dotyczy wartości niematerialnych i może być stosowane w powiązaniu z pozostałymi wymogami. Kościoły Pokoju w Jaworze i Świdnicy spełniają warunki zawarte w III, IV i VI kryterium. – W jednym z pytań należy określić poziom świadomości oraz zrozumienia wpisu miejsca na listę UNESCO wśród lokalnej społeczności, władz miejskich, odwiedzających, branży turystycznej i lokalnych przedstawicieli biznesu i przemysłu – mówi ks. Waldemar Pytel. – Odpowiadając na to pytanie starałem się znaleźć punkt, do którego doszliśmy po kilku latach różnorodnych działań informacyjnych, promocyjnych i edukacyjnych na temat Kościoła Pokoju.  Bo nadanie świątyni  statusu miejsca światowego dziedzictwa miało znaczący wpływ na podjęcie przez nas  projektów budujących świadomość . Ale na ile starania te przyniosły efekt? – zastanawia się ks. Pytel. Oprócz intensywnej pracy uczestnicy konferencji zwiedzili Kościół Pokoju, w którego wnętrzu wysłuchali koncertu organowego. W „baroccafe” spróbowali najnowszego specjału – pierników z wizerunkiem świątyni. A w Centrum Promocji i Partnerstwa UNESCO po wystawie „Wiara jak serce ze spiżu. Skarby Kościoła Pokoju w Świdnicy” oprowadzili ich wolontariusze, którzy do roli przewodników przygotowywali się od grudnia ubiegłego roku uczestnicząc w projekcie „Dla siebie, dla innych – międzypokoleniowe działania z historią w tle,” dofinansowanym w ramach Rządowego Programu na Rzecz Aktywizacji Osób Starszych. W trosce o zachowanie najcenniejszych zabytków mających znaczenie dla całej ludzkości, uchwalono podczas Konferencji Generalnej UNESCO w 1972 r. Konwencję o ochronie Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Naturalnego. Jest to umowa, w której państwa członkowskie  zobowiązują się na swoim terytorium chronić  zabytki o szczególnym znaczeniu przed utratą wyjątkowej uniwersalnej wartości w niezmienionej postaci dla przyszłych pokoleń. Polska podpisała traktat cztery lata po jego powstaniu.  Dokument o globalnym  zasięgu jest także narzędziem służącym międzynawowej współpracy.  W ramach Konwencji tworzona jest Lista Światowego Dziedzictwa, na której do maja 2012 r. znalazło się 936 obiektów. Drugi cykl sprawozdań okresowych z realizacji Konwencji światowego dziedzictwa rozpoczął się w 2008 roku, ale w Europie i Ameryce Północnej jest realizowany w latach 2012-2015.

Related Images: